Gezicht op Tanger, Marokko (1920) • Olieverf op doek • 60 x 80 cm • Gesigneerd ‘AH Gouwe’ (linksonder), ‘AH Gouwe’ (verso)
Herkomst: Particuliere collectie
Dit schilderij was te koop • Verkocht
Adriaan Herman Gouwe (1875-1965) was een Nederlands kunstschilder die na het doorlopen van de kunstnijverheidsschool een opleiding volgde aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam. Dankzij een erfenis en de door hem in 1901 gewonnen Prix de Rome maakte Gouwe studiereizen naar Frankrijk, Spanje en Noord-Afrika. Na terugkomst verbleef hij afwisselend in Zuid-Limburg en het Gooi.
Gouwe schilderde graag zomerse, Limburgse landschappen met de voor hem zo karakteristieke ploegende paarden. Hij werd ermee ontdekt door de kunstmecenas Regnault die in hem een nieuwe Vincent van Gogh zag en zijn belangrijkste opdrachtgever werd. De grote vraag naar zijn ploegende paarden dreef Gouwe echter de Nederlandse kunstwereld uit omdat hij zich een slaaf van de commercie en zijn eigen succes voelde.
Toen hij in 1927 tijdens een verblijf in Frankrijk over Tahiti las, besloot hij er ter plekke naar af te reizen. Tussen 1927 en 1965 woonde en werkte Gouwe in een bescheiden hutje op Tahiti. Hij was blij met zijn herwonnen vrijheid en het eenvoudige leven dat hij daar kon leven. Zijn luministische schilderstijl ontwikkelde in Tahiti naar helder, kleurig en expressief. In 1959 keerde Gouwe nog een keer terug met een partij schilderijen. Deze werden tentoongesteld in Maastricht en het Stedelijk Museum te Amsterdam. Na enkele maanden zat Gouwe weer op Tahiti, daar overleed hij zes jaar later.
